تاثیراسترس در رابطه جنسی – درمان 100% واژینیسموس بدون دارو و جراحی
داشتن رابطه جنسی بین زوجین روشی عالی برای رفع استرس است.
این مزایا شامل آزاد شدن اندورفین ها و سایر هورمون ها است که باعث افزایش خلق و خوی می شوند.
همچنین این یک ورزش عالی است که خود یک داروی ضد افسردگی موثر است.
اما استرس همچنین می تواند ما را از “روحیه گرفتن” و از آن بدتر ،
عدم توانایی انجام رابطه جنسی باز دارد.( مرکز تخصصی اختلالات جنسی )
در اینجا یک سناریوی متداول وجود دارد که بارها و بارها پخش می شود:
روز بدی را در محل کار خود گذرانده اید .
شما خسته شده اید و همچنان ذهنتان درگیر مسائل کاری تان است .
وقتی می خواهید رابطه جنسی برقرار کنید ، ذهن شما فقط در آنجا نیست و نمی توانید نعوظ داشته باشید.
شریک زندگی شما می پرسد که آیا اشتباهی رخ داده است
و بدون این که متوجه شوید مشکل چیزی غیر از استرس نیست
سعی می کنید غیرممکن ها را انجام دهید و خود را مجبور به انجام آن کنید.
دفعه بعد که سعی در برقراری رابطه جنسی دارید ،
آنچه را که هفته گذشته اتفاق افتاد ، به یاد می آورید.
که فقط باعث می شود مجدداً شکست بخورید.
هرچه تلاش کنید سخت تر وبدتر هم می شود .
به زودی ، استرس اضطراب عملکردی در شما ایجاد میشود.
خودبه خود هر وقت به رابطه جنسی فکر می کنید باعث اختلال در نعوظ می شود.
این یکی از اصلی ترین دلایلی است که مردان می توانند در کل از صمیمیت جنسی اجتناب کنند.
برای میلیون ها مرد ، اختلال نعوظ چیزی بیش از پاسخ به استرس نیست
که باعث پدیده کلاسیک ذهن و بدن می شود.
فعالیت جنسی تحت کنترل سیستم عصبی خودمختار یا غیر ارادی است.
یعنی ، ما هیچ کنترل آگاهانه ای بر روی آن نداریم.
هرگاه انسان تحریک می شود ، تکانه های عصبی باعث رقیق شدن رگ های خونی در آلت تناسلی می شوند
و این امر باعث می شود جریان مداوم خون به داخل بافت اسفنجی منتهی شود.
در عین حال ، یک عضله دایره ای به نام اسفنکتر منعکس می شود تا از برگشت خون جلوگیری شود.
در حین استرس ، رگهای خونی کاملاً گشاد نمی شوند و اسفنکتر قادر به انقباض نیست
که هر دو میتوانند عملکرد نعوظ را تحت تاثیر قراردهند.
یک واکنش استرس خود به خود وقایع منفی ایجاد می کنند که هرچه تجسم بیشتری پیدا کند شدت می یابد.
و از آنجا که اقدامات فیزیولوژیکی مانند نعوظ توسط سیستم عصبی خودمختار کنترل می شود ،
فرایند تهویه به راحتی توسعه می یابد و شکستن آن بسیار سخت تر است.
مانند هر پاسخ استرس ، انواع هورمون ها نیز مختل می شوند.
اندروفین ها ، که درد در هنگام استرس را مسدود می کنند ،
همچنین باعث آزاد شدن LHRH (هورمون آزاد کننده هورمون لوتئین کننده) می شوند.
به نوبه خود ، کاهش LHRH باعث افت LH (هورمون لوتئین کننده) می شود ،
هورمونی که در تولید تستوسترون مهم است.
FSH که باعث تحریک تشکیل اسپرم می شود نیز کاهش می یابد.
کورتیزول ، هورمون اصلی استرس ، باعث می شود که بیضه ها نسبت به LH کمتر واکنش نشان دهند.
قدرت اساسی این واکنش ها ذهن است.
بازپس گیری مغز عنصر اصلی در معکوس کردن آن است.
زنان همچنین می توانند قربانی این استرس در رابطه جنسی باشند.
از این گذشته ، رابطه جنسی برای زنان نه تنها یک تجربه جسمی بلکه یک تجربه شدید عاطفی است.
بنابراین جای تعجب نیست که زنان غالباً می توانند خود را شرطی کنند که به رابطه جنسی به شکلی منفی فکر کنند .
عادت هایی را ایجاد کنند که مانع لذت بردن از رابطه جنسی شوند
و واکنشهای استرس خود به خودی را ایجاد کنند که باعث واکنش های جسمی خودکار می شوند.
مانند مردان ، میزان هورمون زنان در پاسخ به استرس به میزان قابل توجهی تحت تأثیر قرار می گیرد.
اندروفین باعث مهار LHRH می شود ، که باعث پایین آمدن سطح LH می شود.
در زنان ، LH باعث تخمک گذاری می شود.
کورتیزول همچنین باعث آزاد شدن هیپوفیز قدامی از مقادیر مناسب LH می شود.
سطح FSH ، پرولاکتین ، استروژن و پروژسترون نیز مختل شده است.
تأثیر خالص در زنان نه تنها یک چرخه تخمک گذاری نامنظم بلکه محیطی است
که در آن لقاح و لانه گزینی تخم در دیواره رحم مشکل تر است.
من مریم عبداللهی روانشناس و درمانگر تخصصی واژینیسموس جهت راهنمایی و آموزش ورفع مسائل جنسی در خدمتتان هستم